Już dziś w nocy (z 27 na 28 marca) przestawimy zegarki na czas letni. W praktyce oznacza to, że będziemy spali godzinę krócej (o drugiej w nocy zegarki „przeskoczą” na godzinę trzecią). Będzie to więc noc „ograbiona” z jednej godziny. Odbierzemy ją sobie dopiero w ostatni weekend października, kiedy to ponownie przejdziemy na czas zimowy.

Aktualnie podział na czas zimowy i czas letni stosuje się w ponad 60 krajach na całym świecie, w tym we wszystkich państwach UE.
W 2018 roku w UE rozważano zlikwidowanie zmian czasu, a 26 marca 2019 r. Parlament Europejski podjął decyzję o ostatecznej rezygnacji ze zmian czasu na letni i zimowy. Miało nastąpić po dwuletnim moratorium, czyli w tym roku. Orędownikiem, a nawet inicjatorem takiej opcji był m.in. ówczesny europoseł Andrzej Grzyb.
Tak się jednak nie stało – propozycja nowej dyrektywy została zamrożona.
Za jedną z przyczyn uznaje się brak jedności państw członkowskich w tej kwestii – większość, w tym także Polska, jest za przyjęciem czasu letniego, ale są też kraje, np. Dania, Finlandia, które chciałyby, by obowiązywał u nich czas zimowy.
Bruksela, biorąc pod uwagę odrębność kulturową i specyfikę geograficzną oraz klimatyczną, dawała państwom w tym względzie wolność wyboru, państwa uznały jednak, że jakaś koordynacja jest niezbędna.
Na decyzję przyjdzie nam więc jeszcze poczekać.

W Polsce zmiany czasu obowiązywały w latach 1916-1919, 1940-1949, 1957-1964, a od 1977 roku nieprzerwanie do dziś. W UE obowiązek zmiany czasu istnieje od lat 80.